Cementerio de la Recoleta, Asunción

Voor sfeer en gezelligheid … Cementerio de la Recoleta is het kerkhof in Asunción waar de mensen van stand zich lieten begraven in afwachting van de verrijzenis.


Daar het nogal koffiedik kijken is wanneer die verrijzenis nu eigenlijk zal plaatsvinden, dat kan nog wel een tijdje duren, kan je maar beter zorgen dat je een beetje comfortabel ligt. Zeker als de buren eerder opdringerig zijn.


Liefst ook met airco natuurlijk. De temperaturen kunnen in zo’n kist behoorlijk oplopen. Zelfs zonder crematie.


Van enige competitiedrang is uiteraard geen sprake.


En om zeker te zijn dat er getreurd wordt, kan je er maar beter meteen ook zelf voor zorgen, want dat zou anders wel eens vies kunnen tegenvallen.


Onder meer Eliza Lynch (geen familie van) ligt hier begraven, de minnares van Mariscal López, en die was om het zacht uit te drukken niet bijster populair. Al mag ze zich tegenwoordig wel een nationale heldin noemen.

Even een stukje geschiedenis tussendoor. Tenslotte reizen we om te leren 😉 Die Mariscal López was de derde president van Paraguay, bewonderaar van Napoleon Bonaparte en tegenwoordig de belangrijkste nationale held, met zijn eigen nationale feestdag. In navolging van zijn grote (figuurlijk toch) voorbeeld begon hij een oorlog tegen drie landen tegelijk (Brazilië, Argentinië en Uruguay), waardoor hij het land achteraf gezien in de afgrond stortte. De bevolking meer dan gehalveerd, met amper één op acht overlevenden een man, en een kwart van de oppervlakte afgestaan aan de overwinnaars.

De kist van Mariscal López bevindt zich in het Panteón de los Héroes, het centrum van de stad. Het graf van Eliza Lynch dacht ik niet teruggevonden te hebben, maar wat ik voor een ‘klein’ gebedshuis naast de kerk hield, bleek achteraf haar graf te zijn. Misschien volgende keer toch mijn bril maar meenemen.


Niet alle graven worden echter even goed onderhouden.

Eén gedachte over “Cementerio de la Recoleta, Asunción

  1. Schuin over de ingang van de bijhorende kerk is een garage van een of ander merk, waar men mij met de spreekwoordelijke glimlach tot achter de oren verwelkomde. Gezien de snelheid waarmee die glimlach vervaagde toen duidelijk werd dat het voor een bezoek aan het sanitair was, hadden ze precies toch liever een auto verkocht 🙂

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.